Birinci sinıf okutuyorum. Bugünlerde beni mutlu eden şey öğrencilerimin okumaya geçmiş olmaları. Mantığı kavradilar yani. Vermediğim birkaç harf kaldı fakat verdiğim harfler çerçevresinde yazdığım bütün kelime ve cümeleri okuyabiliyorlar. Ve bu durum olmadık yer ve zamanlarda aklıma gelip beni mutlu ediyor.
Önlerine bir metin koyuyorum, okumaya başlıyorlar. metin içerisinde henüz öğrenmedikeri bir harf denk geldiği zaman şöyle bir durup 'lan biz bu harfi görmüş müydük acaba' bakışı atmaları da ayrıca komik oluyor. Sevimli Düdük makarnaları.
