3 senelik iliski icinde tek bir yalan soylemedim, yamuk yapmadim, gitmek istedigim anlar oldu ama "beni hic birakmayacaksin dimi" dediginde "birakmiycam" dedim diye kendimi yedim bitirdim yine de sozumden donmedim, bana nasil davranilmasini isterdim diye dusundum ve karsi tarafa o sekilde davrandim ama neticede terk edilen ben oldum. Duygusal, sessiz, pasif bir insan degilim. Iyilikten maraz dogdu sadece. Artik emin oldugum bi sey var bi daha hicbir zaman yuzde yuz samimi olmiycam. Bu durustlugu aile disinda hak eden bir allahin kulu yok su dunyada. En guzeli kendini bilmek. Katiksiz durust, iyi niyetli ve guvenilirdim. Yazik sana, Bir daha oyle biriyle hic karsilasamayacaksin.
