Servet-i fünûn şairlerinde görülen "su" teması esas olarak ana rahmine dönüşü simgeler.
Dönemin Buhranlı havası tevfik fikret'i bir "kaçış" imgesi üzerine yoğunlaştırmıştır. Bu şiirde de kendini denizle özdeşleştirerek bir sığınma yani ana rahmine dönüş temasını ustalıkla işlemiştir.
