Ülkemizde insanların fazla abartılmasından kaynaklı, göz önündeki insanlar kendini bir şey zannediyor. Bizim Türk toplumunun kronik yarası. Karşındakine haddinden fazla makam verme. (Bu entry şu an bu isim altına girildiği için bu ismi kastetmiyorum.)
Açıkçası insanlığa, topluma yararlı bir buluş yapmayan, dini ve dünyevi bağlamda topluma yarar sağlamayan insanlar gözümde pek ehemmiyetli değildir.
Sadece muhalefet!.?
Lakin şunuda gözden kaçırmam; ''bir ülkede hukukunu savunmak asilik değildir.''
Bu mananın da Bilincinde olduğumu arz ederim.
