tabi ki mutluluktur! inandığın sahte dünyanda, kendi başına kurduğun senaryoyla set ekibiyle, kendi başına yazdığın hükümlerle yaşamak mutluluk değil midir?
adamın biri biriyle tartışıyor kan davası diyor buna. bacısı birine aşık oluyor, kaçıyor evleniyor, yuva kuruyor, vuruyorsun onu adını töre koyuyorsun.
cehalet mutluluktur. gençliğini hapislerde,ceza evlerinde geçirmek devlet tarafından bakılmak elbette mutluluktur.
cehalet yokluk değildir. hırsızlık asla cehalet olamaz. cehalet kafa da biter. bir insan hep aynı döngü içinde hep aynı filmde oynuyorsa, kendini geliştirmiyor, aynı beyni kafasında hala taşıyorsa ben daha bir şey demem arkadaş!
