Hayatın yüzlerimize attığı bir tokat olmanın yanısıra,
Kimi zaman söylenmeyendir,asla da söylenmeyecektir ..
Gizlidir çünkü bir daha söylenemeyecektir ,
aptallıkların kalplerden dışarı çıkması..
o etrafına neşe saçan gülen suratların altında somurtgan bir kalbin bulunması..
Bazen Bir özledim der gibi tercüme olur duygular..
seni düşünüyorum şu gece vakti der mesela ,
Artık sen oldun asıl yara şu aptal yüreğimde kimsenin bilmediği çocuksu rüyalarımda, diye de sitem eder ,
Bazen öyle anlar geliyor ki ,Gönlümü sessizliğime kaptırıyorum karanlığımda saatlerce yatağımda uyumayı bekliyor bomboş gözlerle tavanı seyrediyorum, diye de ekler..
Bide asla sır vermiyorum umutsuzluğumla yaşıyorum gibi geliyor çoğu zaman..
Anlamsızca kayboluyorum ,diye de hüzünlenir..
hayallerimde,sonra susuyorum..
Kulaklarım patlayana kadar müzik dinliyorum,gözlerim kanayana kadar kitap okuyorum ama fayda ermiyor yinede..
Sonra mı yarım yamalak bir uyku ve yeni bir gün ortası koşuşturmacasında buluyorum kendimi ,son diyesiyle de sonlandır amaçsız mektubunu ..
Çünkü gerçek anlamda aşk,
Hep onu düşünmek ve onun için sadece suskun kalmaya çalışmaktır ..
