insanlarin bu kadar karamsar olmaları beni delirtiyor.
ulan farkında olmadan bazen ufacık şeylerle bile mutlu olmuyor mu insan?
asıl sorun ne biliyor musunuz? insanlar sürekli ulasamayacaklari şeyleri düşünüp (ama bir gün ulasabilirsin hayat bu, imkansız değil) kendilerini karamsarlığa atıyorlar.
3 günlük dünya da acını da çek ama mutlu olmayı da bil. azıcık şükret. sokakta kalmadığına, aç uyumadığına, başına milyonlarca bela gelmediğine ne bileyim bir sürü şey işte. herkes değerlidir.
