Çok uzun süren bir iş arama sürecinden sonra iş aramayı bıraktım. Çünkü piyasa sizi buna mecbur ediyor. Bu duruma gelmeden önce ben de "nasıl iş bulunmaz ya çalışacak olana her yerde iş var." Derdim ama öyle olmuyormuş.
Öncelikle bütün sektörlerde artık çok sıkı bir şekilde torpil dönüyor, bu yüzden eğer kişiliğiniz el veriyorsa bir tanıdık bulup bir yere yerleşme şansınız var.
Ha hiç mi torpilsiz iş yok derseniz, var. Ama bunun için de at gibi olmanız lazım. Yani çok iyi bir görünüşe sahipseniz de iş bulma imkanınız var.
Bunlar dışında, okuduğunuz bölümün, aldığınız eğitimlerin, bildiğiniz dillerin hiç önemi yok. Mecburen kendi sektörünüz dışına itiliyorsunuz. Okuduğunuz bölümle hiç alakası olmayan işler yapmak durumunda kalıyorsunuz. Sonra da gelsin "ben bu işi yapmak için mi o kadar yıl okudum?" Bunalımı. Gelsin "ailemin gözüne batıyorum" gerginliği. Gelsin "evlensem mi ne yapsam "çaresizliği.
Umudunuzu kaybetmeyin arkadaşlar, bu devran elbet bir gün dönecek.
Ekonometri okumuş bir gelinlik tasarımcısından notlar.
