eşimle 9 aydır evliyiz. ikimizin de çocuk yapma gibi bir düşüncesi yok ama geçtiğimiz günlerde eşimde hamilelik belirtileri başladı. biz de hayırlısı deyip eczaneden gebelik testi aldık ama sonuç negatif çıktı. ister istemez bir hayal kırıklığı yaşıyor insan böyle bir durumda, yani planlarda olmamasına rağmen bir heyecan duyuyor anne baba mı oluyoruz falan diye... ama sonuç negatif çıkınca çok da üzülmeden gülüp geçtik. ve ilginçtir bu andan itibaren çocuk yapmaya karar verdik. zira o heyecanı daha önce hayatımda yaşamamıştım...
neyse bu olayın üzerinden 3-4 gün geçti, eşimde hala aynı belirtiler mevcut. bir arkadaş aracılığıyla kadın doğum uzmanı bir doktor ile telefonda görüşme fırsatımız oldu ve kendisi eczanedeki testlerin bazı durumlarda kesin sonuç vermediğini, bir sağlık ocağında kan testi yaptırarak kesin sonuç alabileceğimizi söyledi. biz de dün gerçekleştirdiğimiz bu telefon görüşmesinin ardından bugün sağlık ocağına gidip kan verelim dedik...
demez olaydık!
sağlık ocağı sabahın erken saatleri olduğu için boş. danışma gibi bir yerde bir hemşire duruyor, buyurun dedi bize. eşim kan vermek istediğini ve gebelik testi yaptırmak istediğini söyledi.
kadın alaycı bi şekilde baktı, hamile misin? dedi.
eşim hamile olup olmadığını bilmediğini ve bunu öğrenmek için geldiğini söyledi.
hemşire ukalaca eczenedeki testleri kullanabileceğimizi söyledi.
eşim de zaten kullandığımızı ancak sonuçtan emin olmadığımız için ve kesin sonuç almak istediğimiz için kan testi yaptırmak istediğini söyledi.
hemşire burada bizi kopardı; "hamile değilsindir o zaman!"
eşim burada gayet olgun bir tavırla olsun yine de kesin sonuç almak istiyoruz diyerek ısrarını sürdürdü.
ancak, arkadaşlar, ülkede çocuk sahibi olmak için yıllarca çabalayan, umutlanan bir sürü insan var. kendimi bir an o insanların yerine koyduğumda bunun ne kadar acı verici bir cümle olabileceğini hayal dahi edemiyorum. kaldı ki henüz 9 ay geçirdiğimiz evliliğimizde, hiçbir plan yokken tamamen olmadık bir zamanda bize bu kadar hayal kurduran ve bizi harika bir duygu içerisine sokan bir olay çocuk bekleme hissi... bu kadar değerli bir duygu, bir hemşirenin oturduğu yerden "hamile değilsindir o zaman" cümlesiyle bir anda yok olup gidiyor. bu hemşire bu cümleyi kullanma hakkını kendisinde görebiliyor, bu hemşire senin duygularını ve hayallerini yerle bir etme hakkını kendisinde görebiliyor ve o anda senin amına koyabiliyor!
eğer gerçekten 4-5 yıldır çocuk sahibi olmak için uğraşan bir adam olsaydım, tam umutlandığım anda karşımda bu lafı söyleyen birisi olsaydı, o anda onu öldürebilirdim.
