aziz valentine amcaya selamlar! milyonlarca kişi dün kırmızı temalı, kalpli çiçekli böcekli masalarında en kibarından akşam yemeğini yedi. biraz şansı varsa bir dans etti.. sonra mı? makyajlar silinip mor halkaların üstüne ayıcıklı pijamalar çekilip hayat kaldığı yerden devam etti. gerçek aşk mıdır ki bu bahsi geçen? ya da belki sevgi? yoo yoo asla değil! sevgiyi, aldığı hediyeyle, yapılan sürprizle değerlendirenler var. sevgi kırmızı hediye kutularında saklanıyor olamaz. sevgi her akşam eve gelişini beklemektir. her akşam aynı özlemle sarılmaktır. ansızın elinde çiçekle kapınızda belirmesidir. hem de özür dilemek için değil sizi buna layık gördüğü için. ayaklarınız üşüdüğünde kendi eliyle giydirdiği çoraptadır sevgi. hasta olunca içinin içini yemesidir. sık sık arayıp iyi olduğunuzdan emin olmasıdır. gözünüz gözüne değdiğinde söylediği ilk kelimedir. en ufak mutsuzluğunuzda binbir çaba sarf edip sizi uykuya yüzünüzde tebessümle uğurlamasıdır. her ne olursa olsun hatanız elinizden sımsıkı tutuşudur. siz başarmaya çalışırken en büyük cesaretiniz, en çok alkışlayanınızdır. kaybettiğinizde ise 7/24 açık bir omuzdur. o yanında yokken uyuyamamaktır sevgi. yorgan kavgasının ortasında durup kahkahalar atmaktır. birlikte hayal kurup, kurduğunuz hayallerin peşinden gitmektir sevgi. dünyanın en çirkin topuzuyla bile size kendinizi güzel hissettiren birinin gözlerindedir sevgi. velhasıl kelam bunları tek bir günde yapabiliyorsanız sevgililer gününüz kutlu olsun. biz bir ömre sığdırabilmekle meşgul olanlar iyiyiz böyle.
