ben her gün küp şeklinde yapıya dönüp eğilip kalkmak zorunda mıyım? şeklinde basit bir diyalektikle cevap verilecek cümledir.
cevap tabii ki değilsin olacaktır ama gel de bunu ailemize ve yetiştiğimiz topluma anlat delikanlı derim.
5 yaşından itibaren şuna inanacaksın şunu yapacaksın, şu kişi peygamberdir şu dinler yalandır şu mezhep bizim mezhep buna itikat edeceksin bla bla bla yoksa yanarsın diye beynimi ziken onlar çünkü.
'inanmıyorum lan bunlara, hepsi safsata inanmak zorunda mıyım?' deyince olayı evlatlıktan redde kadar götürürler. toplum sözüm ona dışlar seni falan. eeee? bu durumda zorunda olmadığım bir inancı zorla çocukluktan itibaren yerleştiren, bu kurallara göre içinde yaşadığım çevreyi kurallarla örenler kimler? önce onu bir düşün.
