göz bebeğin gibi baktığın biricik canlının pırrrr olup camdan, kapıdan kaçması durumudur.. iki kere başıma gelmişti.. ilkinde yemliğinin kapağını takmayı unutmuşum hava alsın diye balkona koymuştum cik cik oynayıp neşeleniyordu bir müddet sonra sesi kesildi döndüm baktım kafes boştu sonra baktım ki o dal benim bu dal senin uzaklarda oynayıp neşeleniyordu bir iki kere çağırıp balkondan kafesi gösterdim ama tık yoktu hoş ben olsam bende gelmem zaten öyle ortamı bulmuşum daha ne isterim neyse..
ikincisinde ise hayvanın kanatları açılsın diye evin içinde salmıştık o oda benim şu o da senin uçuşup duruyordu, sonra o esnada banyonun camı açıkmış nasıl olduysa bir anda pırrr olup gözlerimin önünden uçup gitti tam o sahne hala da çıkmaz aklımdan neyse ben aldım kafesi elime indim bahçeye bir oraya bir buraya koşuşturup duruyordum kafesi görüpte girsin diye sesi geliyordu ama kendisi görünürde yoktu böylelikle bu da gözden kaybolup gitti.. sonuç olarak fena halde en az ölmesi kadar insana koyan bir durum.. şanslı ise iyi bir insanın camına konar o alıp besler, şanssız ise açlıktan susuzluktan ölüp gider insan üzülüyor baya.. tabi ben durur muyum birinin eksikliğinde hemen koşup yeni kuş alırdım tabi çocuktum o sıralar.. şimdilerde ise hepsi burnumda tütüyor bak depreştim yine özlem duygum arttı.
