Geçen sene bu zamanlardı,bir bacağım boşlukta aşağı bakarken diğer bacağım hayata tutunur şekildeydi. Bir tarafım isyan etmişken her şeye diğer tarafım içeriye çekiyordu sanki. Kılçıksız duygularla yaşadım her daim,tereddütsüz yaptım her şeyi ucuna mantık değil her zaman sevgi koydum oltamın. zarar görsem dahi arada mutlu ettiğim insanları yara bandı olarak görüyordum belki de.
geçen sene bu zamanlar işte en dibim,beşiktaş dedim daha şampiyon olucaz bir sürü deplasman var önümüzde 1 pankart yapılırdı ismime köşede dururdu. ama onları üzmek hakkım mı? zaten zulüm olmuş her şey bir de ben mi vurayım dostlarıma?
geçen sene bu zamanlar ailem dedim,annem bitirir kendini bir anda biter belkide beraber girerdik o mezara. istemem daha torun sevecek. daha sıkı sarıldım,kafamı kaldırdım çok şükür ki her şeyi de doğrusuyla görmeyi başardım. inatla yaşadım inatla mutlu oldum o günden sonra.
