Haluk Bilginer'in "Bir jeneratöre Umut Müzik imparatorluğunu veriyorum" diye pasajın ortasında deli divane bağırdığı sahne hep hatırlayacağım bir sahnedir.
Hikayesi çok iyi, akışı güzel, oyuncuukları genel olarak başarılı, şaşırtıcı, efsane olmanın kıyısından dönmüş film.
