şu anki teknolojiyle mutfaktaki yemek tuzunuzu yakıt olarak kullanmak ne kadar imkansızsa bor tuzunu kullanmakta o kadar imkansızdır.
borla çalışan araba yaptık diyenlere de inanmayın, bor madeni yanıcı yada yakıcı bir madde değil, taşıyıcı bir maddedir. yani petrol istasyonuna gidip "20 liralık bor goy yiğenim" diyemeyeceksiniz.
üniversitelerde "borla çalışan araba yaptık" diyen abilerimizde bu algının bir parçası. bu abilerimizin söylemesi gereken şey aslında "bor kullanarak araba yaptık" doğru olan budur. çünki yapılan borlu araçlarda bor motorun içinde yakıt olarak yanmıyor, hidrojeni bora taşıttırıp hidrojenin daha zararsız bir patlayıcı olması sağlanıyor. hidrojen depodan motora kadar bor'un üzerinde taşınıyor motora entegre edilen yakıt pillerinde hidrojen ve bor birbirinden ayrıştırılıyor, hidrojen yakıt olarak motora bor ise tekrar taşıyıcı olmak için yakıt deposuna gönderiliyor ve araca bir kez koyulan bor aracın ömrü boyunca kullanılıyor.
aslında böylesi daha karlı, bor madenini işlemek aşırı derecede masraflı ve zahmetli bir iş ve çok pahalı 10 kg bor un üzerinde 1 kg hidrojen depolanabiliyor. uygun standartlarda bir araç üretebilmek için 40 kg bor a ihtiyacı var aracın, 40 kg işlenmiş bor 80.000 tl. yani bir gün borla çalışan araçlar piyasaya sürülürse aracın fiyatının 3 te 2 sini işlenmiş bor a vereceğiz. bu kadar pahalı ve üretilmesi zor bir madenide motorda yakıt olarak kullanmaya çalışmakta aptallık olurdu zaten.
