sosyal sigortalar ve genel sağlık sigortası yasasıyla sağlık ocaklarının yerine getirilmeye çalışılan sistemdir.
her ailenin bir doktoru olacak, herkes doktorunu seçecek diyerek sanki çok güzel bir şeymiş gibi topluma lanse edilmektedir. fakat işin iç yüzü başkadır:
-sağlık ocakları koruyucu sağlık hizmeti sunarlar. mesela okullarda toplu aşı yaparlar. aile hekimliğinde ise bir hekim gidip tek tek evlerde aşı mı yapacaktır ve yapsa bile eş zamanlı yapılmayan aşılama ne kadar faydalı olabilecektir? bu açıkça koruyucu sağlık hizmetinin geri plana atılması ve tedavi edici sağlık hizmetinin ön plana çıkarılması yani daha pahalı sağlık hizmeti demektir.
-aile helkimliği sisteminde doktorlara 4000 hastaya kadar ne kadar hasta bakarsa o kadar fazla para verecek olan devlet 4000 hastadan sonra bakılan hastaya ek bir ücret vermeyecektir. bu sisteme hekimler arası olumlu rekabet diyen hükümet doktoru bir bakkal hastayı da müşteri kalıbına koymayı hedeflemektedir. 4000 hastaya kadar deliler gibi çalışan doktor 4001. hataya bakmama insiyatifini elinde taşıyacaktır. müşteri olan hasta ise kartvizit bastırmış doktorlar arasında özelleşmiş bir sağlık hizmetine tabi tutulacaktır.
-aile hekimliği sisteminde hükümet hekime %15in üzerinde sevk yaptığı zaman maaşından kesinti yapacağını söylemektedir. yani bir hekim ölecek bir hastayı %15 kotasını aşmasın diye sevk etmeyebilecektir.
aile hekimliği birçok avrupa ülkesinde uygulanmaktadır, doğrudur. fakat bu şekilde değildir. orada bu sistemin işleyişi bizdeki sağlık ocakları gidir. yani bir ekip çalışması vardır, bireysel çıkarcı bir zihniyete büründürülmüş değildir. zaten türkiyede halihazırda pilot uygulamaların sonucunda halkın %95'i şimdilik parasız uygulanıyor olmasına rağmen (paralar ab'den geliyor.) bu sistemi istememektedir. fakat iktidar imf boyunduruğu altında paşa paşa bu sistemi ve yasanın geri kalanını meclisten geçirmektedir. halkın tamamen işletmeleştirilmiş sağlık hizmeti ala(maya)cağı günler yakındır...
