ben de kıl olurdum güneş gözlüğü takanlara. çok artistik gelirdi o güneş gözlüklü halleriyle konuşmaları. ve bence ben haklıydım, çünkü havalara girerlerdi, gözlerinde güneş gözlüğüyle konuşmaya çalışırken. hani, kuul olduklarının farkındadırlar ya.
ama güneşin çok olduğu yerlerde, ya da güneşe gözleri çok duyarlı olanlar için güneş gözlüğü bir zorunluluk, bir rahatlık. ama öyle oluyor bu gözlükler, bir şekilli, bir alengirli, bir hoş biçimle yapılıyorlar. her gözlük herkese yakışmıyor. yakışan gözlüğü bulduğunuzda da hoş oluyor.
bir de bizim güzel memleketimizde gelir farkı çok büyük ya... bir de bundan dolayı. yoksulluk yoksunluk getirdiğinde anlaşmazlıklar ortaya çıkıyor, biri diğerini anlamıyor.
