hasretin kancanagi gözlerinde oturuyorsun;
seni soruyorum
hiçbirşey bilmiyorsun
hep bir çağlayan gibi
senin sevdana aktim
Sen ise sularını kaçıran bir nehir
gibi uzaktın
tükenişi bir aşkın
bir nehrin tukenisine benzer
ne deniz olabildin
ne nehir kalabildin
kendin ol kendin ol
Sen buysan başkası ol
buysan kederden öleceğim
başkası olursan de kimi sevecegim?
ne diyarbakır anladı beni ne de sen
oysa ne çok sevdim ikinizi de bir bilsen..
