Geç okuduğum kitaplardan birisi ama iyi ki de geç okumuşum dediğim kitap. Açıkçası harika bir akıcılıkta geçti. Ama son final için çok tatmin edici bir üslup kullanılmış diyemicem. Yazar son bölümde belağat dediğimiz unsuru biraz boş vermişlikle yazmış. Her ne ise.
Kitabın birçok kısmı ders mahiyetinde ama ben bir kısmını kendi anlam dünyama göre yorumlıyim.
-'Bir tek öğrenme yöntemi vardır. diye yanıtladı simyacı. ''Eylem Yöntemi. Bilmen gereken herşeyi sana yolculuk öğretti.''-
Dünya yolculuk yeri olduğuna göre, bu yolculukta her bir gün, saat, saniye ne kadar daraltabilirsen daralt.
Bir öğrenme fiili işler. Ama neyi öğrendiğin çok önemli.
Dini mülahaza açısından; hayat yolculuğunda öğrenebildiğimiz kadarını öğrenmek!.
ve daha sonra bu öğretilere hakkıyla amel edebilmek... asıl sorumlu olabiliceğimiz husus bu gibi geliyor bana.
Günümüz insanını manevi yorgunluğa iten manada bu. Hep daha fazlasına talip olmak.
Ama mevcut ilmine talebe olmak yok. hep talep. insan talebe olma yolunu seçmiyor. doğru ya biz biliyoruz.
Her şeyi bilmişliğimiz de ki, hiç bir şeyi bilmeyişliğimiz ne acı.
Bilebildiğimizin sorumluluğunu yerine getirsek. dünyada sorumsuz kimse kalmayacak gibi.
işte ''Bilmen gereken herşeyi sana yolculuk öğretti.'' den kasıt; Senin hayatın boyunca sana lazım olacak doneleri, Allah bahşettiği hayat ile birçok işaretlerle sana sundu. (kitapta da işaretlerden çokça bahsediliyor)
bu verileri anlayıp, anlamlandırıp, hayatının izdüşümü yapmak sana kalıyor. şimdilik yazabildiğim bu kadar. yorumlandırılıp konuşulacak uzun bir mesele.
(dini mülahazadan kasıt; evrenselitelik bağlamında tüm dinlerin kapsayıcılığı kastedildi. Dünyada tüm dinler ''tevhid akidesine'' imanı farz kılar. velev ki o din bozulmamış bir din ola elbette.)
