filmi izlerken her karede soner yalçın'ın iranlı bir gazeteci ile yaptığı röportajdan konu başlıkları aklıma geldi. irandaki aydınların ve halkın kendi sonlarını getirdiklerini o kadar güzel ve gerçekçi işlemişki yönetmen filminde, zorlana izlettirdiğim annem bile hakikaten doğru aynen böyle oldu, karakterimizi göstererek bak bak başında başörtüsü ayaklarında spor ayakkabı var, cıks cıks diyerek geleceğimizi görüyormuş gibi iç geçirdiyse bu film bana göre başarılı demektir. tebrik ederim yönetmeni.
