küçükken akdeniz akşamları'nı çalan birine "vay be. gitar çalıyo adam." diye bakarsınız. sonra büyürsünüz, oturduğunuz minicik ilçeye bi' müzik öğretmeni gelir. gitar kursu açar, dört arkadaşınızla katılırsınız. klasik gitarı öğrenirsiniz, ritm atmayı ve birazcık da arpeji. sonra o müzik öğretmeni gider, siz de 3 yıl boyunca doğru dürüst almazsınız elinize gitarı. sonra liseye daha büyük ve imkanları daha fazla olan bir yere gidince elektro gitar çalmaya başlarsınız. o sene sonunda grubunuzla beraber konserde iron maiden, anthrax, megadeth falan çalmışsınızdır, fena da çalmamışsınızdır hani. akdeniz akşamları çalan sahil gitaristlerine bakışınız ise çoktan değişmiştir zaten.*
güzel bir eylem. iyi çalabiliyorsanız çok müthiş oluyor ama ben hala o hazzı tamamen almış değilim. yalnız azıcık klasik gitar öğrenip, sadece ritm atıp "ben gitaristim, gitar çalmayı biliyorum" diye dolaşırsanız size kişisel şekilde gıcık olurum. lütfen.
edit: eksileyin arkadaşım da, insanlar konsevatuarda klasik gitar öğrenimi görüyorlar. ayıp değil mi? bu dünyada erkan oğur gibi bir klasik gitar ustası da var hem. ritm atmayla olmuyor işte.
