Son zamanlarda aklıma gelip duruyor. Kırtasiyelere soruyorum bir nostalji yapalım diye, hiçbir yerde yok. Minicikti. Düzenli olarak her sene bundan alır, kapağını kırar ve ekseriyetle arkasındaki küçük şeyi kaybederdim. Hele okuldayken akşam bununla oynama heyecanı bambaşkaydı. Bazen eve gittiğimde ise ölü bulurdum, hemen yeni bir tanesiyle kendimi avuturdum. Vay be, ne günlerdi.
