119. dakikada hırvatların golü geldikten sonra pek çok kişi gibi televizyonun başından ayrıldım. lakin gel gör ki kader beni geri çağırdı, terliklerimi unutmuştum, motoru bozabilirdim. salona geri dönerken önceden kafamda kurulu olan bir cümleyi babama söylemek ve "haklısın lan" cevabını almak istiyordum. içeri girdim ve: "eee her zaman son dakikada atacaksın diye bir şey yok. son dakikada eleneceks..." ve tam bu sırada gol geldi. semih eliyle sus yapıyordu ve bana yaptığına adım gibi eminim. "sustum abicim"
