karanlığın içinde kaybolmuş ruhlardık
umutla ışığa yönelen günebakanlardık
iyiliğe ve sevgiye inandık biz, ikimiz...
yaşama değer vererek sessizce çarptı
sevginin döküldüğü kalıpta şekillendi
aynı coşkuyla atan yalnız kalplerimiz
ve kıvılcımlar saçarak aydınlattı geceyi
hasretin ateşiyle yanan yüreklerimiz
mesafeler önemsiz bir ayrıntıydı sadece
aynı kaderin ayrı parçaları olan ikimize
hiçbir şey karşı koyamayacak sevgimize
yıldızlar ve ay derin gecede parlayacak
bizim için çalacak en güzel şarkılar
çocuklar okuyup hayran kalacaklar
sonsuza dek yaşayacak hikayemize
