bu herif hakkaten bayılıyor lan kelimesine. lisesinin adıyla övünen lavuklara ayar veriyordu ilk tanıştığımız zamanlarda. böyle bir şeye karşı çıktığına göre var dedim bir şeyler. farklı olduğu belliydi. etraftaki insanları izleyip onları çok kısa süre içinde her yönüyle analiz ediyor ve yanılmıyordu. tıp fakültesi koridorlarında göremeyeceğin kadar bilgi birikimine, duyarlılığa ve kendine has fikirlere sahip bir adam bu. farkında olmanın ne demek olduğunu bana öğreten ve en son kafama vura vura çok geç olmadan okumak gerektiğini hatırlatan da bir adam ayrıca. şimdi böyle şeyler yazınca gözünüzde filozof falan canlanmasın. bu adamla yaptıklarımızı anlatsam yemin ediyorum yer yerinden oynar.* bar çıkışları hep aynı muhabbetle biter mesela. yataklara uzanılmış; kollar baş ile yastık arasında kenetlenmiş: "abi biz o hatunları kaldırırdık ya". sonra kıvranarak atılan kahkahalar ve başarısız gecelerin ardında yapılan kahvaltılar. grubumun en gaz ve en muhteşem hayranı bir de kendisi. pis pogo yapar. ileride nobel edebiyat ödülünü aldığında kafe pi'de içeceğiz bunla biz kutlama için. sonra aynı muhabbet evde bardaki hatunlarla alakalı. şaka bir yana eğer ben şu an derslerin ve mesleğin dışında bazı şeylerin farkında olmak zorunda hissediyorsam, bu adamın anam babam kadar etkisi oldu bir senede. farkındalığı kaybeder gibi olduğumda elinde sigarasıyla "bak abi..." diye başlayan cümleleri geliyor gözümün önüne. yüzüne olsa bu kadar söyleyemezdim heralde o yüzden burada yer işgal ediyorum. şu okulda karşılaşacağım insanlar hakkındaki önyargılarımı yerle bir eden, kendini bilen, hayalleri olan ve kendi yaşam tarzını benimsemiş bu adamla bir yolunu bulun tanışın. hoş gelmiş sözlüğe, başlasın geyikler.
