Kendimi hiç gülerken görmeyecek miyim
Onca şeye rağmen mutsuz olmayı hakeden biri miyim
Peki ya kolyemde ismin, masamdaki resmin, kalbimdeki yerini
Elbette unutamam senin gibi birini
Landshut hatıralarını, o mutluluk kırıntılarını...
Çimlere yatıp gök yüzüne bakmayı
Ondan sonra yağmur altında koşmayı
Kıyafetlerimiz sırılsıklam olana kadar dolaşmayı
insanlara aşkın ne olduğunu hissettirdigimiz zamanları
Ya da berlin in göbeğinde çektiğimiz fotoğrafları
insan nasıl unutabilir söylesene
Bak şimdi yalnızlık kokan dizelerime
içimi yakıp kavuran özleminle
Resimlerine bakıp içimin dolmasıyla
Yalnızlık gün geçtikçe beni bitirmekte
Adım adım dakika dakika ölüme götürmekte
Zaman her şeyin ilacı derler ama inanma
Al bak halime kanser tüm vücudumu kaplamakta
Resmine bakmak şifa değil vakit geç olmadan gel yanıma...
