yazdığı yazı ile sevmeyenlerin bile mırın kırın ederek arada iki laf çakarak güzel yazdığını kabul ettiği yazar. gerçek başarı bu değil mi zaten? "cihangir solcuları" hep seviyordu zaten önemli olan "pff aslında hiç sevmem çok şımarık da falan da filan da" diyerek kıvıra kıvıra beğenenler.
