Ve yine var olmayan namustur. Şahsen benim yok. ilk başlarda kum torbasına bağlayarak bu hususta çalıştım fakat tutkunun olmayışı beni yavaşlatıyordu. Daha sonraları tutkunun var olduğu sahalara gerçek sahalara daha fazla önem vermeye başladım. Ve olanlar oldu, artık sütyen kopçasını tek elle olabildiğince hızlı açıyordum ama bu kazanımla birlikte bir şeyi kaybetmiştim: namusumu.
