emre nalbantoğlunun aleph kitabevinde söylediği, hiç bir albümde yer almayan, o isimsiz şarkısını çağrıştırmıştır bana.
hatırladığım kadarıyla sözleri şöyledir:
bu seni aynı yerde son bekleyişim
bu da son olsun seni düşünüp son demlenişim
yanıyordum, kanıyordu bu kaçıncı terkedişin
gidiyordun izliyordum ama çok özlemişim
hayli yorgun, harbi zordu şu son bir kaç gece
ağlıyordum, sızlıyordum bir türkü bir kaç hece
neden bilmiyorum, bir seni istiyordum
şu gönlüm susmuyordu valla, çok özlemişim
ben kendi kendime, hangi derdimi hangime yanarken
sende benden, hemde böyle severken
ne olur gitme.
