insanlar dünyaya acı çekmek için gelmişlerdir.
Nasıldır ki biz doğarken annemiz acı çekiyor ise,
istisnasız her şeyin içinde biraz acı biraz kötülük vardır.
Bir anneyi kendi öz evladının öldürmesi gibi,
Bir çiftçinin her gün kendi elleriyle kazdığı tarlaya cesedinin gömülmesi gibi...
Her nefes ölüme daha çok yaklaştırır istisnasız!
Tıpkı çikolatanın zararları gibi,
Aşkın aslında acı çekmek olduğu gibi.
O yıkıldığında kahrolduğumuz hayallerin aslında acıdan ibaret olacağı gibi...
Polyananın aslında hayal karakterinden ibaret olduğu gibi.
iyi gibi görünen ve mutlu hissettireceğini sandığımız her şeyin bize anlık mutluluk, kesinlikle acı, hüzün ve esaret getireceğini anlamak güç.
