Kahretmiş ayı güneş,
Güneşe küsmüş venüs, yıldızlara hükmetmez olmuşsa kainatın büyüğü,
Şahsına sualdir büyüğüm, neden sönük yıldızlar?
Çamurlara dalmış ki bacaklarına kadar aydınlık, kafasına kasti geçirmiş güneşi, neye yarar imiş suali, canını vermez misin bana? Aksi halde neye yarar?
Halihazırda bana adanmadın mı?
Bana atanmadın mı?
Bana aldanmadın mı?
Ben ki kaybetmem zerre evrende, mevcut durum gösterir ki yıldız tozuyuz,
Üfle, toz uçsun evrende, halihazırda yıldızının tozuyum.
Zira sen ki zerreciklere bölünsen de kuyruğa sahipsin, adından gelir haliyle yıldız olman,
Batık olmam değiştirmez okyanus altında, güçlüyse yeter derinliklere ışığın, yetmeli denizdeki ovalara, obalara.
Oba demişken, aklı baki midir köylünün?
Melekesi mi bozuk köylünün?
Meleği mi yok köylünün?
Kabul edilmeli ki halk, hastalıklı dünyamda,
En güzel dünya kafamda, gösteremem zira.
En güzel kadın,
En güzel ev,
En güzel mutluluk,
Ve en güzel cennet orada.
Haliyle öldükten sonra, herkes kendi cehenneminde yanacaktır, benden çok uzaklarda.
