kimi zaman hiç tanımadığınızdan gelir. kimi zaman tanıdığınızdan, kimi zaman tanıdığınızı zannettiğinizden. çoğu zaman farketmez bile karşınızdaki ihanetini. ya da bunun ihanet olduğundan bi siz haberdarsınızdır. yahut karşıdaki hiçbir şey bilmiyordur da siz bilmesini beklemişsinizdir.
neden olduğunu,nasıl olduğunu ve hatta ne zaman olduğunu bile bilemeyebilirsiniz. her şey bir anda olmuştur. aslında zaten çok da bir umudunuz yoktur, sadece... sadece vardır ve durursunuz öylece. ne zaman geleceğini bilemediğinizden geldiğinde düştüğünüz boşluk da büyüktür. ağlayamazsınız. ses dahi çıkaramazsınız. çok birdenbiredir. belki de değildir gerçi..
siz her ne olursa olsun, ne kadar zaman geçerse geçsin tek bir sözün ardına sığınmış,güvenmiş ve sabretmişsinizdir. tek bir sözün cazibesi... kim bilir neydi o sözü öyle etkileyici kılan? gözlerine hiç bakmadığınız,sesini hiç duymadığınız bir insana bu kadar güven duymanız şimdiki halinizden de anlaşılacağı üzerede başlı başına bir hatadır. inanmak isteseniz de istemeseniz de..
incindim. belki ben de incitmiştim ama bu çok sessiz sedasız oldu. bendeki yerin bin türlü hataya rağmen hep aynı kalacak. eğlenilen, konuşulan vakitler zamana meydan okuyarak zihnimde kalmaya devam edecek. seni seviyorum. seni hâlâ seviyorum. sen de bir sonsuzluğa karıştın bir gün topraktan çiçeğe karışacak olacak bu zihnimde. hoşçakal.
edit: duygular içimde. yazdıklarımın anlaşılmaması bundandır belki. ya da dışa vuramayışımdan.
