babam çocukluğumda fıstık ve incir yemeyi çok seviyordu halen de seviyor ne zaman onları yese bana vermezdi ya da sayarak verirdi hayır başka hiç bi şeyde değil fıstık ve incir konusunda cimrilik yapardı ağladığımı bilirim incir vermiyo diye öle enteresan bir huyu vardı..
bir de çocuk kitapları alırdı sürekli ve okuyup özet yapmamı isterdi en dikkat ettiği şey kitabı tutuşumdu sayfayı kıvırdıysam kızardı ayraç koymamı süreli söylerdi birinde 9 yaşındayım esrarlı rüya diye bir hikaye kitabı almıştı ve tarih koydu bitirme günü bense o tarihte bitirmedim gün geldi çattı nasıl stres bende.babam sordu okudun mu diye evet babacım dedim
baba tabi anladı gözlerimden okumadığımı sonra ne zaman okudun dedi bende teneffüslere hiç çıkmadığımı öyle öyle bitirdiğimi söyledim
hayatımdaki en utandığım zaman belki babam hiç bir söz söylemeden oturma odasına gitti.çünkü biliyor benim tenefüse çıkmadığım oyundan eksik kalmadığım bir gün bile yok..
o gün ü çok iyi hatırlıyorum ertesi gün babamdan özür dileyişimi kitabı okuyuşumu ..
kişiliğimin oluşmasında önemli bir olaydır iyiki babam bu şekilde davranmış..çok şey çıkarmıştım o yaşta...
