allah'a tapma nedeni degildir. insanin gercekten vicdani varsa ve sesini duyuyorsa, allah korkusu gibi zorlama bir ahlaka ihtiyaci olmaz.
allah'a tapilir, allah sevilir. butun alemlerin yaraticisi o'dur, en buyuk allah'tir. hayat bir futbol maciysa, o, hakemdir. herseyi gorur ve bilir.
boyle bir varligi kim sevmez ki? hasa sevmemek ne demek.
ama allah korkusunun bununla ilgisi yok. cidden vicdani olan bir insan zaten allah'tan korkup korkmayacak durumlara getirmez kendini.
