1409.
-
Ankara.
Birgün gelse...
Ayrılmamak üzere.
Güneşi kavursun yazın.
Ayazı yaksın kışın.
Ecdadın doğup gömüldüğü toprak,
Atamın yanında yatan genç kısrak...
Ve Birgün gelse,
Ayrılmamak üzere.
Bozkırın tam göğsüne.
Gömseler Benide Ankara...
Senin gölgene.
