çince hiçbir şey yapmamak anlamına gelir. ilkin kulağa tembellik etmeyi salık veren bir felsefe gibi gelse de, bu kavram, taoism felsefesinin ve"yol"u takip etme fikrinin temelinde bulunur. taoism der ki, "yol asla eylemde bulunmaz ancak yapılmamış olan hiçbir şey olmaz" bu wu wei'in paradoksu gibi görünür; hiçbir şey yapmamak değil aslında, çaba barındırmayan eylem ya da eylemsiz eylem demek. bu şu anlama gelir: eylemde bulunurken huzur ve dinginlik içerisinde, olabilecek en etkili biçimde o eylemi gerçekleştirebilmektir. eylemi,tam bir akış ve odaklanma halinde olduğumuz zamanlarda gerçekleştirdiğimizde bunun manasını yakalayabiliriz. bu anlayış, temel düşüncesini doğada gördüğümüz akıştan alır; doğasal faaliyetler önünde engel tanımadan olur ve bizler de nehrin aktığı yönün tersine değil, onun akış yönünde yüzmeliyiz; tıpkı rüzgarda dans eden başaklar gibi kendimizi rüzgara bırakmalıyız. bu felsefe, elimizde olmayan şeyler üzerinde gerçekleşmeleri sağlama yönündeki hırslı ve sert çabalarımızdan da vazgeçmemizi öğütler. bu durumlarda yapmamız gereken şey, egomuzun perçinlediği hayalleri bir kenara bırakmaktır.
modern insan için böylesi bir felsefenin manası var mıdır? sürekli bulunduğu an'ı değil de, üzerinde gelecekte yapması gereken şeylerin yazılı olduğu 'yapılacaklar listesi' hazırlayan, hatırlamak zorunda olduğu birçok kredi kartı şifresi ve borcu olan, plansız yaşamayı sadece bir film konusu olarak alkışlayan bu insan için anlamı yoktur.
