Birinci neden hassas ruhlu olmaktır. Her şey kişisel bir darbe olarak yaşanır. Kollarım kalınlaşırsa bulaşamazlar düşüncesi oluşur.
ikinci neden diğerlerinin zayıf ruhlu oluşudur. Her hareketim milleti ezmeye yönelik olsun düşüncesinde olan zayıf ruhlular. Birinci nedendekileri kısmen kabul edilebilir kılarlar.
Kısacası türk erkeğindeki vücut geliştirme merakı olgunlaşmamış ruhları ödünlemeye dönüktür. Güç istencidir.
Bana kalırsa herkes bedeninin ulaşabileceği ortalama güce ulaşıp bunu ortalamanın üzerinde tutacak kadar sporuna işine hareketine ve beslenmesine dikkat etmeli ancak vücut geliştirmeye eğilip kendini kandırmamalı. Saygılar...