Gerçekten büyük bir sıkıntı içindeyim. Benim aklım almıyor 38 günlük bir bebek nasıl cinsel istismara uğrar?... zavallı bir sokak köpeği nasıl ?... nasıl benim bu durumu algılamaya beynim yetmiyor. Ben bunu 3 saniye düşünmeye tahammül edemiyorum bunu nasıl yapıyorsunuz?.. hissettiğim korku mu ? Belki.. ben bi yerde bi şey beklerken belki otobüs belki sadece yeşil ışığı beklerken arkamı duvara, trafik lambasına dayamaktan tek başıma yürürken dönüp dönüp arkama bakmaktan, hem kalabalıktan hem tenhadan korkmaktan utanıyorum. Hissettiğim tiksinme mi? Evet ben bir babanın evladına şehvet duymasından bir bebekten bir kediden bir köpekten yahu bir su şişesinden demir banktan tahrik olan insanlarla aynı oksijeni solumaktan bile tiksiniyorum. Anlıyo musunuz midem bulanıyor!
