16.
-
goethe'nin, prometheus şiirini armağan etmek istediğim yazardır:
''şu evrende siz tanrılardan,
daha zavallısı var mı bilmem:
kurban vergileri,
dua üfürükleriyle beslenir,
haşmetli varlığınız zar zor.
size umut bağlayan budalalar,
çocuklar, dilenciler olmasa,
yok olur giderdiniz çoktan.
......
azgın alevlere karşı kim yardım etti bana?
kim kurtardı beni ölümden?
kim kurtardı kölelikten?
şu benim yüreğim değil mi,
kutsal bir ateşle yanan yüreğim.
her işi başarmış olan,
o değil mi çoşup, taşarak,
yukarıda uyuyanı aldatarak,
başımı beladan kurtaran.
bak işte yerli yerindeyim,
insanlar yetiştiriyorum, bana benzer,
bütün bir kuşak benim gibi,
acılara katlanacak, ağlayacak,
gülecek, sevinecek,
ve aldırış etmeyecek sana,
benim gibi!''
