gerçekten efsane bir maçtı, iki efsaneden de böyle bir maç beklenirdi. uzun bir zaman sonra ikisinin finalde karşı karşıya gelmesi çok güzeldi.
federer'in basit hataları yüzünden rafael nadal artık bu maçı bırakmaz derken, federer'in backhandleri ve maça asılması harikaydı. yıllardan beri nadal'ı izliyorum ve favorimdir ama fed'in bu maçı kazanması ve sonunda ağlaması çok duygusaldı, iyi ki federer kazanmış dedim. zaten seramonide konuşurken ikisi de o kadar centilmenlerdi ki, federer elimde olsa kupayı onunla paylaşırdım dedi. sporculukları kadar, insani ve sportmen yönden de ne kadar kaliteli olduklarını gösterdiler. yerim ikisi de bebeğim benim *
