Olcay bir takıma sadece fiziki olarak gelip işini yapıp eyvallah demez.Takımı sevmeye,parçası olmaya çalışır, takım içerisinde gördüğü tüm duygusal boşlukları doldurup kenetler, takım yapar.Bana kalırsa Olcayın bu yanı öyle parayla filan ölçülemez.Beşiktaşta takım arkadaşlarına veda konuşması yaparken rengi gitti resmen,sesi titredi güçlü durmaya çalışırken ve zaten sonunda kendini tutamayıp ağladı.Bir beşiktaşlı olarak trabzonsporda çok başarılı bir kariyer diliyorum kendisine.Dün oynadığı futbolla da bunun işaretlerini verdi.Harcamayın böyle güzel adamları,üzmeyin Olcayımızı.
