Hayatım boyunca yaşadığım ve fazlasıyla sinir bozucu bir duygu.
Öğrencilik hayatı son bulduğunda, bir de aylardır iş aramanıza rağmen bulamadığınızda eskisinden bin kat daha fazla utanırsınız. Artık kitaptı defterdi zarttı zurttu diye bahane edebileceğiniz şeyler de kalmamıştır.
Eskiden araya annemi sokarak durumu kurtarıyordum fakat artık annem de bu duruma isyan ettiği için başa çıkabilecek bir yöntemim kalmadı. bu kadar zor olmalı mı gerçekten yoksa bir ben mi bu kadar zorlanıyorum acaba.
Bu gidişle fazla gurur göze vuracak ama hadi bakalım hayırlısı. *
