kutsal damacana filmini itin dotune, yerin dibine iteklemeye calisanlarda gozledigim ahmet yilmaz uslubu hayatima lezzet katti. hayir hayat ahmet yilmaz tamlamalariyla, yuklemleriyle geciyor sozluk diyarlarinda.
bazi sahneleri ayaklarimla alkisladigim film oldu. safak sezer'in papaz kiligiyla verdigi fragman afisi bir kez goren insan, nasil fincher etkisiyle bir filmin kombinasyonunu deler gecer, anlamadim.
