bir çeşit ilüzyondur.
normallik de, olağanlık da böyledir. göze batmadan, herkes gibi görünüp, bilinip, kendi evine, odasına, komfor alanına çekilene kadar toplum normlarına bağlı görünmektir.
sıradan insan sevişmez mesela, yaşı gelince evlenir. kimsenin alnında dün gece seviştiği kişinin adı yazmaz.
sıradan insan düşünmez, yeni şeyler arzulamaz, hayal kurmaz. en azından öyle olduğu kabul edilir. salt sıradanlık, mutlak normallik kimsede yoktur. mış gibi yapmaktır bunlar
