25 yaşındayım, 5 yaşımdan bu yana aynı tabaktan yemek yediğim, günlerce aynı yatakta sabahladığım, en değerli vakitlerimde gönlümde ve evimde yer açtığım, kıymet verdiğim, pek tabi çoğu zaman kıymette gördüğüm insanı sildim.
Fiilen şuan pek mümkün olamasada, gönlümden de aklımdan da sildim.
Hatta daha da açık konuşmak gerekirse;
şahsıma yapılan yanlışı ve nankörlüğü hazmedicem,yaşanmışlıkların hatrına "yinede" kalp kırmıcam diye çabalamaktan ciğerim solduysada son bir haftada, sildim...
Çünkü bazı insanları silmek gerekiyor.
Çünkü bazı insanlar kusura bakmayın ama sizi hiçmi hiç haketmiyor.
He bu arada; dostlarım, dost diye bir şey yokmuş, bilmenizi isterim.
