hüngür sümük ağladığım hayao miyazaki filmi. film bitince o dünyaya ait olmak istiyorsun. olamadığın için ister istemez gözlerin doluyor ortam müsaitse eğer böhöhöö diye ağlamaya başlıyorsun. bilmiyorum sorun bende mi ama ben bu adamın hangi filmini izlesem ağlıyorum. çizilen o köy, o ev, o hayat, o mucizevi tatlış yaratıklar gerçek olsun istiyor insan... anime diye ön yargılı yaklaşanlar ise çok şey kaybediyor bu arada.
