anayasa komisyonunun kabul ettiği 18 maddeyi okumayan milyonlarca oyverenin sandığa gidecek olması -ki evet ve hayırı ile- oldukça üzücü. eski/yeni futbolcular, şarkıcılar, edebiyatçılar, doğal olarak gazeteciler ve siyasilerin propagandaları ve hatta kahve politikası ile bilinçsizce ülke kaderini sonuca vardırmak oldukça talihsiz bir durum. öncelikle oy verme ehliyetine sahip olan milyonların kısıtlanması çok önemli bir durum. araba sürmek için bile sınavlara girilirken ülke kaderini tayin edecek seçimlerde sadece 18 yaşını doldurmak değil seçmenin, oy vermek için gerekli niteliğe sahip olup olmadığını da saptamak bir zorunluluktur. çünkü belli bir kültürel derinlik, olayların sonuçlarını kavrama yetisi, tarih ile bağ kurma ve karşılaştırma yetisi gibi daha farklı birçok nitelik aranmalıdır ki daha akılcı bir geleceğe yürüyelim. teknokrasiden de bahsetmiyorum ama ilerici adımlar din temelli muhafazakar toplumlarda daima devrimlerle mümkün olur. hatta 18 alt sınırı gibi bir üst sınır da belirlenmelidir. seçilme yaşının 18 olmasından bahsetmeyecegim bile. neymiş beyin gelişimini tamamlıyormuş. peki kültürel, akademik, edebi, askeri, ekonomik gelişimi ne ara tamamlamış olacak 18 yaşındaki çocuk?(bence bu kanun göstermeliktir.) bir önceki konuya dönecek olursak mezardan seçmen diriltilirken böyle bir öneri asla kabul edilemez zaten. ama bu fikirde olan insanlar da hala var biliniz. önemli noktaya tekrar değineceğim. sandığa gitmeden ne olur değişiklik teklifinive kabul edilen maddeleri bir bir okuyunve anlamaya çalışın. ne isteniyor ne olacak?
