tonların birbiri içinde eritilmesiyle yumuşak etki yaratmayı amaçlayan bir boyama tekniğidir. Terim, italyanca duman anlamına gelen fuma sözcüğünden türetilmiştir. 15. yüzyılda yağlı boyanın keşfiyle, neredeyse algılanamayacak ton ve renk geçişlerini adlandırmak için kullanılmaya başlanmıştır. Sfumato Rönesans döneminde kullanılan dört kanonik resim modlarından biridir. Diğer üçü Cangiante, Chiaroscuro, ve Unione'dir. En iyi sfumato resmi Leonardo da Vinci'nin ünlü Mona Lisa'sıdır. terim tam manası ile; duman gibi havaya karışıp yok olmak anlamına gelmektedir.
