bazı yazarların anselmus'un ontolojik argümanını örneklediği konudur.
evet ontolojik argüman ya da ontolojik kanıt teizm lehine güçlü argümanlardan biridir ama anselmus'un argümanında bir şeyler tam olarak yerine oturmamaktadır.
argüman kabaca şöyle ;
-tanrı tanımı gereği kendisinden daha büyüğü düşünlemeyen şeydir.
-tanrı ya zihnimizde vardır ya da hem zihnimizde hem de gerçeklikte vardır.
-tanrı sadece zihimizde var olsaydı ve gerçekte var olmasaydı,kendisinden daha büyüğü düşünülemeyen bir şeyi düşünmüş olurduk. bu da çelişki yaratırdı.
sonuç olarak tanrı hem zihinde hem de gerçekte vardır.
bu argümandaki anahtar kelime " büyüklüktür". neden hem zihinde hem gerçekte var olan şey, sadece zihinde var olan şeyden daha büyüktür ? argümana yapılan büyüklük eleştirisini bir kaç yerde de gördüm. buradaki büyüklük meselesi kafama takıldığı için argüman " işte bu" dediğm bir argüman değil. tabii anselmus'un bu argümanı elbette geliştirilmiştir. biraz taramak lazım kaynakları.
edit : başka bir şey daha var; bu argüman bana göre tanrının niteliğine ilişkin bir argüman. yani bu argüman tanrının sadece zihinde var olamayacağını ( çünkü sadece zihinde var olması halinde, tanrı kendisinden daha büyüğü düşünülemeyen şeydir tanımıyla çelişeceği için) hem zihinde hem gerçekte var olması gerektiğini kanıtlama girişimidir. direkt olarak tanrının varlığını değil. bu dilsel argümandan ontolojiye ilişkin bir sonuç çıkartılamayacağını düşünüyorum. yapılan hata da burada. tanrının niteliğine ilişkin akıl yürütme ile yapılan kanıtlama girişiminin ontolojik karşılığı olduğu düşünmek.. argümannın vardığı sonuç; tanrının hem zihinde hem gerçekte var olması gerektiği sonucudur bana göre. böyle bir sonuç tanrının var olduğunu göstermez.
bu entryi yazarken gripliyim...umarım fazla saçmalamadım. iyi geceler.
