zorla evlendirilmekten ve delirmekten korkuyorum. hala da korkuyorum. biliyorum çünkü gelicem böyle 27-28 yaşlarıma annem başlıcak ben senin çocuğunu sevemicem mi, babam hiç sallamadan "evlenir evlenir.." diyecek. zaten arada kafa gidiyor, anlamsız gülüp ağlıyorum saçma sapan zamanlarda.
rüyalarımda kombo oluyor bazen sözlük. geçen gördüm bunu da. bi adam var kocammış benim.
"ben tanımıyorum bunu saçmalamayın." diyorum.
"kızım bak üzme beni hamilesin, bi şey olacak." diyor annem.
"ne diyon sen ya!" diyorum bakıyorum cidden karnım burnumda. başlıyorum ağlamaya.
konuşuyolar, bu adam diyo babama "olsun baba, iyi günde kötü günde dedik. ben yalnız bırakmam onu. delirdiyse delirdi, çocuğumun annesi." diyo.
"ben deli değilim, tanımıyorum bu adamı." diye cinnet geçirirken uyanıyorum.
ulan sonra uyanınca da diyorum bak hatırlamasam bile düzgün adamla evlenmişim, helal olsun. eheheheh ^^
